Na zakończenie Roku Miłosierdzia, w dniach 13, 14 i 15 listopada 2016 roku Wspólnota Apostolska św. Elżbiety przeżywała rekolekcje. Przewodnikiem po tajemnicach Bożego Miłosierdzia był ks. Paweł Borowski, redaktor toruńskiej edycji Niedzieli. Rekolekcjonista podczas Eucharystii przywołał słowa Papieża Franciszka o zejściu z wygodnej kanapy i założeniu butów wyczynowych, o dawaniu świadectwa i ewangelizacji. Zastanawialiśmy się więc jak odczytać przesłanie Papieża w naszej rzeczywistości. Pan Jezus daje jasną odpowiedź na kartach Dzienniczka – „Pokaże Ci są trzy sposoby czynienia miłosierdzia – słowo, czyn, modlitwa” , które były wiodącym tematem naszych rozważań. Dla każdego są one dostępne bez względu na wiek, powołanie, zawód, pozycje społeczną. Tak postępowała również nasza Patronka św. Elżbieta. W jaki sposób czynić miłosierdzie słowem? Żeby to zrozumieć warto odkryć Słowo Boga. Jeśli będę naśladować słowo Chrystusa, to będę słowem czynić miłosierdzie. Nasze słowa powinny być jak ziarno. Mam siać słowo bez względu na to gdzie ono spadnie. Słowo Boże jest też jak woda, która daje życie i oczyszcza. Jakie jest moje słowo do drugiego człowieka? Czy jest słodkie jak miód? Słowa mogą kogoś sparzyć albo być jak młot, który kruszy. Każde słowo musi być wypowiedziane przede wszystkim z miłością.

Miłosierdzie możemy czynić również poprzez modlitwę. Modlitwa za żywych i umarłych to jeden z uczynków miłosierdzia względem duszy. Zdarza się, że niedoceniamy mocy modlitwy gdyż nie widzimy jej efektów. Chcielibyśmy zobaczyć znak, konkretne owoce. Zostawmy to Bogu. Niekiedy modlimy się bo czegoś potrzebujemy, traktujemy modlitwę jako obowiązek albo zbyt łatwo rezygnujemy. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ modlitwa ma wielką moc. Szatan zrobi wszystko aby nam przeszkodzić i zniechęcić. Musimy zdać sobie sprawę że o im większą sprawę prosimy tym większe problemy będziemy przeżywać. Gdy doświadczamy trudności to znak, że jeszcze bardziej należy przylgnąć do Jezusa. Nie można odpuścić. Jezus wielokrotnie nas zachęca - „bądź wytrwały”. Modlitwa musi być zanoszona z wiarą - dla Boga przecież nie ma rzeczy niemożliwych. Często modlitwa powinna być publiczna. Jeśli otwarcie przyznam się do Jezusa to inni też uwierzą. Rekolekcjonista przybliżył nam biblijną postać Mojżesza, który rozmawiał z Bogiem w namiocie spotkania. Bóg czeka na nas zawsze, drzwi są otwarte. Poświęćmy czas na rozmowę z Bogiem wybierając odpowiednie, godne miejsce.

Trzecim sposobem czynienia miłosierdzia według słów Jezusa jest czyn. Rekolekcjonista przyrównał czyny miłosierdzia do szczytu, który chcemy zdobyć. Stoimy przed szczytem i zastanawiamy się jak wejść. Jeżeli chcemy osiągnąć cel to musimy się trzymać wytyczonego szlaku, tak jak w górach. Jak Bóg podsuwa nam jakiś cel to zawsze daje nam też rozwiązanie w jaki sposób go osiągnąć. Jeśli chcemy dokonać Bożego dzieła to należy przyodziać się w Bożą zbroję. Św. Paweł wymienia elementy bożej zbroi a są nimi: „pas prawdy”, oznacza życie w prawdzie przed Bogiem i bliźnimi; potrzebujemy „pancerza, którym jest sprawiedliwość” chodzi o to by nie mieć względu na osobę w czynieniu miłosierdzia; dalej należy założyć buty symbolizujące gotowość do działania. Mam też myśleć o zbawieniu swoim i innych czego obrazem jest „hełm i miecz Ducha”. Św. Paweł podkreśla, że naszą tarczą jest wiara ponieważ czeka nas wiele przeciwności w czynieniu dobra.

Ks. Rekolekcjonista przytoczył na koniec rozważań znane słowa św. Faustyny: „Dopomóż Panie, aby oczy moje były miłosierne… aby słuch mój był miłosierny… by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich…aby język mój był miłosierny… Panie, aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków… aby nogi moje były miłosierne bym zawsze śpieszyła z pomocą bliźnim…Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne…O Jezu mój, przemień mnie w siebie, bo Ty wszystko możesz.” (Dz. 163).

Po skończonej Eucharystii zebraliśmy się by dziękować za stworzoną możliwość rozwoju duchowego, a także, aby zacieśnić więzi wspólnotowe. Wdzięczność za trud rekolekcyjny Ks. Pawłowi Borowskiemu wyrazili w p. Bożena i Waldemar Podworscy.

W atmosferze radości, przy wspólnej kawie i słodkich wypiekach dzieliliśmy się refleksjami z przeżytych rekolekcji.

s. M. Damiana Szamotulska

Rekolekcje Wspólnoty Apostolskiej 13 - 15. 11.2016 r.

1	2	3	4
5	6	7	8
9	10	11

« Powrót

Prowincja Toruńska Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety

Elzbietanki.eu

tel. +48 566 22 3163
E-mail: elzbietanki@torun.opoka.org.pl