Od 13 do 15 listopada Wspólnota Apostolska Św. Elżbiety przeżywała, jak co roku dni formacji elżbietańskiej. Rozważania prowadził biblista ks. kan. dr Tomasz Tułodziecki, wykładowca Pisma Świętego na Wydziale Teologicznym UMK w Toruniu.

Każdy mógł uczestniczyć w skupieniu, wstęp był wolny. Gościliśmy delegację Wspólnoty Apostolskiej z Kamienia Krajeńskiego wraz z Siostrą Małgorzatą Kwiatkowską.

Tematyka spotkań przygotowała nas na przeżycie zbliżającego się Adwentu. Zanim rozpoczęliśmy radosne oczekiwanie na Emanuela, medytowaliśmy proroctwa Izajasza. W rozdziale 7 Księgi Proroka Izajasza czytamy: „Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”. Postać Emanuela to filar adwentowego czekania. Piękny adwentowy czas, dający siłę, blask nadchodzącego Emanuela., Pana, który ma dać nam znak. Emanuel - „z nami jest Bóg”. Ze zbliżającymi wydarzeniami wiążę się król Achaz. Biblia określa go, jako człowieka okrutnego i złego. Achaz składał ofiary bożkom pogańskim z dzieci. Izajasz usiłuje powstrzymać postępowanie złego króla. Głosi, że po mimo okrucieństwa Achaza, Bóg nie stracił panowania nad światem w tych starszych czasach i jest mocniejszy od tyrana. Potwierdzeniem jest znak - Panna porodzi syna - coś nieprawdopodobnego w tamtych czasach i kulturze gdyż niezamężne izraelskie kobiety nie rodziły. Stąd też obiekcje Maryi przy zwiastowaniu. Natura nie dopuszcza, aby Dziewica była Matką. To nieustanna konfrontacja z tajemnicami wiary. Patrzymy na Słowo Boże, które ma swoją głęboką logikę. Bóg przez tajemnicę Słowa Bożego chce zadać nam wysiłek, aby nas przez to formować, pouczać. Jeśli pragniemy spotkać Emanuela to wszystko zaczyna się od wiary, od uznania, że Bóg jest. Dziś mamy się dowiedzieć, że On jest. Dzisiejszy świat krzyczy, że na miejscu Boga jest człowiek. Często człowiek pozbawiony zasad moralnych zaczyna decydować, kto ma żyć i w którym momencie ma zniknąć. Wiemy, że to Bóg jest Panem życia i śmierci.

W drugiej odsłonie programu formacyjnego towarzyszył nam fragment z 9 rozdziału Księgi Proroka Izajasza: „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło (…). Albowiem Dziecię nam się narodziło i Syn został nam dany”. W Liturgii to czytanie wyjątkowe, pojawiające się tylko raz w roku podczas pasterki. Pan zapowiada to, co zrealizowało się na kartach Ewangelii – Chrystus narodził się w Betlejem. Poznajemy bliżej Emanuela, gdy natchniony autor nazywa Jezusa tytułami przypisywanymi tylko Bogu a są to: „Bóg mocny”, „Przedziwny Doradca”, „Odwieczny Ojciec”.

Jezus rozpoczął swoją misję w Galilei gdzie zamieszkiwała różnorodna ludność, która mówiła z charakterystycznym akcentem i przejęła zwyczaje pogańskie. Interpretując Słowo Boże można powiedzieć, że wszyscy w jakiś sposób jesteśmy poganami i oczekujemy na światło. Pan chce do nas przyjść, ale sam pragnie wybrać czas, uszanujmy Jego wolę. Dalej prorok przypomina historię Gedeona, który zwyciężył złowrogich Madianitów nie ludzkim orężem, lecz Bożą interwencją. Izajasz powraca do tych chwalebnych wydarzeń, aby Izraelici nie zapomnieli o swoich korzeniach. Nam też nie wolno zapominać o historii. Bez historii nic nie zrozumiemy w naszym apostolstwie.

W trzecim dniu przygotowań do Adwentu medytowaliśmy nad 11 rozdziałem z Księgi Proroka Izajasza. Dowiadujemy się, że Emanuel pochodzi z rodu Jessego, jest obdarzony darami Ducha. Natchniony autor określając Boga, używa określeń botanicznych tj: „wyrośnie różdżka”, „wypuści się odrośl z jego korzeni”. Następnie Izajasz przechodzi ze świata roślin do świata zwierząt np.; „wilk zamieszka wraz z barankiem”, Przychodzą na myśl obrazy z pierwszych kart Biblii o stworzeniu świata. Emanuel przychodzi, aby zaprowadzić porządek, ład i harmonię po tym jak człowiek grzeszy. Bóg pragnie odnowić wypełnienie zbawczej obietnicy z Księgi Rodzaju. Świat napełni się znajomością Pana. Jesteśmy przyjaciółmi Emanuela, on wie, że jesteśmy zranieni przez grzech, dlatego pragnie przybliżyć nas do siebie.

Bóg powołuje Wspólnotę Apostolską Św. Elżbiety do szczególnej posługi w Kościele, Mamy być „Chrystusowi”, promieniować miłością Chrystusa, podobnie jak pierwsi chrześcijanie, których rozpoznawano po miłości, jaką mieli względem siebie.

« Powrót

Prowincja Toruńska Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety

Elzbietanki.eu

tel. +48 566 22 3163
E-mail: elzbietanki@torun.opoka.org.pl